خمیر دندان از عوامل اصطکاک پودر شده ، مواد خیس کننده ، مواد فعال کننده سطح، چسب ها ، ادویه ها ، مواد شیرین کننده و سایر مواد خاص.

1. عامل اصطکاک که معمولاً در خمیر دندان از اصطکاک استفاده می شود شامل موارد زیر است:

①کربنات کلسیم: کربنات کلسیم دو نوع دارد: سنگین و سبک. کربنات کلسیم سنگین با خرد کردن ، سنگ زنی و تصفیه سنگ آهک و کلسیت در سنگ ساخته می شود. کربنات کلسیم سبک نمک کلسیم را در اسید کلریدریک حل کرده و سپس دی اکسید کربن را برای بدست آوردن رسوب کربنات کلسیم وارد می کند. کربنات کلسیم سبک دارای ذرات ریز و وزن مخصوص سبک است که می توان از آن در خمیر دندان استفاده کرد.

②کلسیم هیدروژن فسفات (کلسیم هیدروژن فسفات دی هیدرات CaHPO4·2H2O و نمک بی آب هیدروژن فسفات کلسیم CaHPO4): کلسیم هیدروژن فسفات به دو مولکول آب ، بی آب و بی آب تقسیم می شود. نمک دی هیدرات و سایر مواد از خاصیت اختلاط خوبی برخوردار هستند ، اما به دلیل سختی زیاد و اصطکاک شدید نمک بی آب ، می توان 5٪ تا 10٪ نمک بی آب را در خمیر دندان مخصوص حذف دود مخلوط کرد.

③پیرو فسفات کلسیم (Ca2P2O7): پیرو فسفات کلسیم با تیمار دمای بالا کلسیم هیدروژن فسفات بدست می آید. از آنجا که با ترکیبات حاوی فلوئور واکنشی نشان نمی دهد ، می توان از آن به عنوان ماده پایه ای برای خمیردندان های حاوی فلور استفاده کرد.

④اسید سیلیسیک هیدراته (SiO2)・nH2O): اسید سیلیسیک هیدراته یک ذره سفید بسیار ریز است که می تواند در خمیر دندان شفاف استفاده شود. علاوه بر این ، به دلیل حجم خاص زیاد ، می توان از آن به عنوان ماده گسترش دهنده و غلیظ کننده خمیردندان استفاده کرد.

⑤هیدروکسید آلومینیوم [A1 (OH) 3]: ذرات هیدروکسید آلومینیوم نسبتا هستند البته ، اما به مینای دندان آسیب نمی رساند ، و می تواند روشنایی خمیر دندان را افزایش دهد و قدرت تمیز کردن دندان بسیار خوبی دارد.

2. ماده مرطوب کننده عامل خیس کننده می تواند از جامد شدن و سخت شدن خمیر دندان در لوله جلوگیری کند و باعث شود خمیر دارای جلای و جلوه های دیگری باشد. بسیاری از مواد مرطوب کننده در خمیر دندان ها مانند گلیسیرین ، پروپیلن گلیکول و سوربیتول استفاده می شود.

3 سورفاکتانت به منظور پاک سازی آلودگی در حفره دهان ، از یک ماده شوینده خنثی - سدیم لوریل سولفونات به طور گسترده استفاده می شود. می تواند به سرعت کف کند و می تواند آلودگی های دهان را کف و تمیز کند. عامل فعال سطحی مورد استفاده در خمیردندان ها به خلوص بسیار بالا و بدون هیچ بوی خاصی احتیاج دارد و میزان مصرف عمومی آن 2٪ است.

4- اتصال دهنده به منظور پراكنده كردن مواد موجود در خمیر دندان ، می توان از اتصال دهنده هایی مانند CMC (نمك سدیم كربوكسی متیل سلولز) و مشتقات آن ، كاراگینان ، آلژینات سدیم و سایر مواد استفاده كرد.

5. ادویه جات ادویه ای که برای خمیر دندان استفاده می شود عمدتا نعناع است که ماده ای ضروری است و به خمیر دندان احساس خنکی می بخشد. نعناع به منتول (منتول) ، روغن نعناع ، نعناع فلفلی و سایر مواد و همچنین ادویه های مشتق شده از آنها تقسیم می شود. علاوه بر این ، از طعم دهنده های میوه مانند طعم دهنده های مرکبات نیز می توان استفاده کرد ، اما به شدت به عنوان طعم دهنده های خمیر دندان محدود می شوند.

6. شیرین کننده به منظور بهبود طعم و مزه خمیر دندان ، مقدار کمی ساخارین به خمیر دندان اضافه می شود. از آنجا که گلیسیرین به عنوان ماده مرطوب کننده استفاده می شود طعم شیرینی نیز دارد ، دوز ساخارین به طور کلی 0.01 تا 0 است

7. سایر مواد ویژه برای جلوگیری و درمان بیماری های دهان و دندان ، برخی از خمیر دندان ها با برخی مواد خاص اضافه می شوند: ①برای از بین بردن بوی بد دهان ، قارچ کش هایی مانند دیوکسوفنیل بیگوانیدیل هگزان و بنزیل الکل اغلب به خمیر دندان اضافه می شوند ، اسید سبز برگ مسی نیز تأثیر خاصی در جلوگیری از بوی بد دهان دارد. ② برای جلوگیری از پوسیدگی دندان می توان ترکیبات فلوئوری اضافه کرد که می تواند تخمیر باقیمانده در حفره دهان را مهار کرده و مینای دندان را تقویت کند. از نظر ایمنی ، مقدار فلوئور موجود در خمیردندان در زیر 1000 میکروگرم مشخص شده است. در افرادی که از آب طبیعی حاوی فلورین استفاده می کنند ، میزان پوسیدگی دندان نسبتاً کم است ، اما با نوشیدن آب با مقدار زیادی فلوراید ، سطح ابری (دندان لکه دار) روی سطح دندان ایجاد می شود که باعث شکنندگی دندان می شود. علاوه بر این ، مقدار مشخصی مواد نگهدارنده اغلب به خمیر دندان اضافه می شود تا از خراب شدن خمیر جلوگیری شود.